پولیس پنجاب رهبر آزادی خواه مناطق قبایلی پشتون را در آنسوی خط دیورند دسبند زده و الی وقت نا مشخص در قید خواهد بود.

و اما همکاران این جوان آزادی خواه فردا 28 جنوری 2020 را برای حرکت جهانی و خواست آزادی مجدد این جوان تعین کرده اند.

ما در افغانستان با قدامت تاریخ بیش از پنج هزار سال و تاریخ ادبی معاصر بعد از به نشر رسیدن رومه شمس النهار و سراج الاخبار با دست اندر کاری محمود طرزی به چنان بیشرفت های دست پیدا کرده ایم که تمام جهان دست بر دهان مانده و ما در این اواخر از لست کشور های فقیر به اسم کشور نا مترقی مسما گردیده ایم، و اما در این میان مداخلات موجودات فضایی ما را با چالش های عجیب و غریبی روبرو کرده اند.

وقتی در جاده ها و پیاده رو ها می رسیم با اولین چیزی که مقابل می شویم، کثافات و بی نظمی هست که اگر از هر فردی بپرسی که کار کی هست با جواب نمیدانم روبرو می شویم.

یا اینکه وقتی شب ها اگر از دست ولگردان و ان دریایی نجات پیدا کرده و بخواهیم لحظه یی در کنار جوچه های منتطقه قدم بزنیم( چونکه پیاده رو ها توسط صاحبان و مالکان خانه به پارک یا مرغانچه، سگ خانه و امثال آن مبدل گردیده اند، و حتی قوماندان صاحبان تشناب های نگهبانان خود را جابجا کرده و لوله های وغیره و غیره ایشان را در جوچه  ها وصل کرده اند) با بوی خوش و نرم فاضلاب روبرو میشویم و جنابان  صاحب خانه ها هر کرایه نشین را ماهوار مبلغ دو هزار افغانی جهت تخلیه فاضلاب چارج می کند، و باز هم وقتی از افراد بپرسید که این بوی خوش چطور؟ می گویند نمیدانم ولا؟؟؟!!!.

بعد از چرت و فکر بسیار به این نتیجه رسیدم که این موجودات فضایی اند که این همه خراب کاری کرده و شب ها کثافات و فاضله های خویش را از آسمان های نمیدانم چند و چند به افغانستان انتقال داده و در کنار جاده ها و جوچه های ما تخلیه می کنند.

موجودات فضایی عزیز ! از لطف خوش ما را راحت گذاشته و بگذارید که با این تاریخ پر از افتخار و قدامت به پیشرفت مان ادامه دهیم.

با احترام 

هارون بلوچ

صلح! کلمه ای که با آن احساس ناآشنایی دردلم بوجود می آید، سلطنت ها شکست خوردند و سلطان ها خاک گشته اند اما هیج کسی نتوانسته است که معنای واقعی این کلمه را بدست آورد، آیا آمریکا یا هر کشوری دیگری می خواهد که ما از مرگ نجات پیدا کنیم؟ نیم شب هست ساعت 12:30 با غرش و ناله سگ های ولگرد مجبور شدم به بالکن بیرون شوم احساس خستگی می کردم و از هوای سرد ترس در دل داشتم باز هم صد دل یک دل کرده و بیرون رفتم، الهی ! این چه وضعیت هست؟ مرگی که در آسمان هم به دنبال ما نگون بختان آمده هست، حالا در آکسیجن؟؟؟
چارلی چاپلن هم در مورد انسانیت صحبت کرده بود و گفته بود که انسانیت در جایش هست و روز خواهد رسید که همه انسان ها آزاد خواهند بود، بلی انسانیت در جایش همانطوری که روز اول خلق شده بود هست، اما این ما انسان ها هستیم که دیگر انسانیت را در وجود خویش به اغما برده ایم و شاید هم آن را به موجودات فضایی بفروش رسانیده ایم، صلح برای چه؟ برای زنده ماند و نجات از حملات انتحار و انفجار و یا سر بریدن های بیرحمانه؟ آخر صلح برای چه هست؛ چه کسی میتواند صلح را به ما به ارمغان بیاورد، عزیزان همین اکنون ما بدون جنگ با طالب یا هم به قول بعضی ها دوستان پنجابی و آمریکایی، خود، خویشتن را با مرگ تدریجی روبرو کرده ایم، بلی! ذغال سنگ این زهری که در رگ رگ ما در حال حرکت هست و ذره ذره ما را با دادن حرارت نشاط آور اش بسوی خواب ابدی اما مرگ فلاکت بار روبرو می کند، بلی! آنانی که لاف از صلح و آتش بست (بس) می زنند، از قبل پلان کشتن ما و اطفال ما را طرح ریزی کرده اند. اگر از چنگ ظلم ظالم خلاصی یابیم نفس خویش را چه باید کرد؟ کار خانه های آماده سازی ذغال سنگ را چطور از بین خواهیم برد، معین صاحب ارشد امنیتی با گرفتن چند قطعه عکس فیسبوکی نقطه پایان کار را گذاشت و کابل و شهروندان اش را از آلوده گی خفقان آور نجات داد. هیچ کسی بداد ما نخواهد رسید اما خویشتن!
وقتی شب ها در کنار بخاری های ترکی مان به آسوده گی بخوابیم، و فردا با افتخار در عقب موتر مودل جدید مان نشسته و در ترافیک شدید به یکی دیگر دشنام دهیم و با غرور پای خویش را بر ریز موتر فشار داده و از نظر ها غایب گردیم تا شب دیگر باز آید و باز.همه چیز خود به خوبی حل خواهد شد و صلح زودتر خواهد آمد.

به قول از "پشتین" یکی از تحلیل گران یی در بحث و گفتگو اش با طلوع نیوز؛ پشتون بعد از متحمل شدن بیشترین ظلم و ستم و نا برابری ها که حتی منابع زیر زمینی های ایشان از آنها گرفته شده است این حرکت یا خیزش جدید مردمی را بوجود آوزده اند که متشکل از قشر جوان بوده و هیچ فردی آنها ملوث به فساد نبوده و هیچ نوع جور آمدی در کار نیست.

در حالیکه آتش سوزی ها در چند هفته اخیر نقاط متعددی کشور آسترالیا به خاکستر مبدل کرده هست، ورارت دفاع آسترالیا بزرگترین کشتی نیروهای دفاعی خویش را برای کمک و انتقال گیر افتاده گان به نزدیکترین منطقه سوت ویلس رسانید.

این کشتی حاوی خوابگاه های موقعتی، کمک های اولیه، آب آشامیدنی و دیگر کمک های انسانی میباشد.

به گفته گزارش اخیر CNN آسترالیا شدید ترین آتش سوزی ها را 11 سال پیش تجربه کرده بود، که میتوانست در این مدت 11 سال راه حل های جدید برای این چالش طبعی ایجاد کند که این کار اتفاق نیافتاده هست و بعضی از مقامات این کشور به کم کاری و غفلت متهم میشوند.